Brands LoopbaanZaken

0646496710

brands@loopbaanzaken.nl

LinkedIn-profiel van Marieke Brands weergeven

Inzicht en zelfvertrouwen

Dit voorjaar ontving ik ineens een mailtje van John. Hij volgde eind 2009 een traject bij mij om meer inzicht te krijgen wat voor hem een logische volgende stap in zijn loopbaan kon zijn. Hij werkte op dat moment al enkele jaren bij FloraHolland, en kon zijn draai daar niet goed meer vinden. Officieel accountmanager, in de praktijk troubleshooter, procesverbeteraar, visieontwikkelaar. Iemand met een onorthodoxe kijk op dingen. Nuchter, met misschien niet altijd de benodigde inhoudelijke kennis van zaken voorhanden om iets voor elkaar te krijgen, maar wel met een helder beeld voor ogen over hoe daar te komen. Die kennis deed hij dan onderweg wel op.  Een groot struikelblok voor hem was de discrepantie tussen het niveau waarop hij werkzaam was, en zijn lagere ‘papieren’. Na de LEAO is hij gaan werken en eigenlijk per toeval ‘in de bloemen’ terecht gekomen, waar hij diverse cursussen volgde om in deze sector hoger op te komen. Want ambitie had hij wel. Nu merkte hij dat de zekerheid van zijn contract hem vasthield, met best een heel aardig salaris gezien zijn opleidingsniveau, terwijl hij eigenlijk iets anders wilde. Hij volgde dit traject op eigen initiatief om meer inzicht te krijgen in zijn eigen drijfveren en kwaliteiten, en zo een weloverwogen keuze te kunnen maken voor zijn loopbaan. Het was een stevig, soms confronterend, altijd leuk traject.

Een paar jaar later belde John mij op; hij was op het punt beland dat hij eigenlijk directeur wilde worden, maar vroeg zich af of hij dat wel in zich had. Het leek hem fijn weer eens te sparren om te kijken of hij daardoor meer inzicht zou krijgen in de haalbaarheid daarvan. In dat telefoongesprek heb ik hem aangeraden om eerst eens met een flink aantal mensen te gaan praten die als directeur werkzaam waren, informatie en feedback in te winnen, en eventueel daarna nog eens bij mij terug te komen. Vervolgens hoorde ik niets meer van hem. Tot enkele maanden geleden. Met de tekst: ‘Jij vertelde mij dat ik in gesprek met directeuren er achter kon komen of ik een geschikte directeur zou zijn. Dit heeft geleid tot inzicht en zelfvertrouwen waardoor ik nu 1,5 jaar directeur ben van een internationaal bedrijf’. Vanzelfsprekend heb ik direct gereageerd om hem te bedanken voor zijn mail en met het verzoek eens bij te praten. Zo komt het dat ik begin april bij FlowerWatch in Roelofarendsveen aanbel.

In no-time zit ik met een mooie brochure voor mijn neus en legt John mij van alles uit over koelketenbeheer, graaduren en vaasleven. En legt hij de link tussen wat hij bij vorige banen deed en wat hij hier, als directeur doet. Nog steeds nuchter, nog steeds onorthodox, nog steeds zeer resultaatgericht. Maar tot mijn verbazing, gezien het enthousiasme waarmee hij over de toegevoegde waarde van FlowerWatch praat, zegt hij na enige tijd dat hij het gevoel heeft hier wel zo’n beetje klaar te zijn. Met een nieuwe franchise die gaat starten in Japan, Isocertificering en een klantenkring die er mag zijn, is hij toe aan de volgende stap. Hij is er klaar voor; met ervaring als directeur in een internationale omgeving en bezig de laatste hand te leggen aan zijn scriptie voor de post hbo opleiding hogere bedrijfskunde is zijn opleidingsniveau geen struikelblok meer voor het soort functie dat hij ambieert.

En nu zie ik een heel groot verschil met 2009: toen hield baanzekerheid hem vast in een baan die hem niet meer beviel, nu geeft hij aan voor zichzelf een eindtermijn te hebben vastgesteld, nieuwe baan of niet. Hij is veranderd door de combinatie van coaching, training en opleiding; heeft zelfinzicht en vooral zelfvertrouwen gekregen. Als die scriptie zo meteen klaar is, gaat hij de map van ons traject er weer bij pakken. Want daar staat alles op een rijtje. Hij heeft nu warme herinneringen aan de sessies waarbij hij zelf met kaartjes zijn ideale baaninhoud neer mocht leggen, en keuzes moest maken over wat hij nu het liefst wilde. En kaartjes moest kiezen met betrekking tot de voorwaarden die hij nodig had om goed tot zijn recht te kunnen komen. Vreselijk moeilijk vond hij het destijds, om zich te moeten beperken tot de paar belangrijkste, om keuzes te moeten maken. Maar hij heeft daar enorm veel aan gehad. Confronterend, en juist daarom zo leerzaam. En dat hij iets te leren had van die lefgozer in zijn gele Ferrari met luide muziek uit het open raam; die les is ook blijven hangen, dat hij zich best wat zichtbaarder mocht maken. Die gele Ferrari is nu nog zijn metafoor om aan te geven dat hij iets doet wat net buiten zijn comfortzone ligt. Prettig; dat ik de vinger wist te leggen op waar het schuurde, en daarmee zaken bespreekbaar maakte die misschien niet direct te maken hadden met het vinden van die nieuwe baan, maar wel alles met hoe hij in het leven stond. Een investering in zichzelf waar hij nooit spijt van heeft gehad.

Want het gaat hem goed. Hij heeft vertrouwen dat er iets anders op zijn pad zal komen, niet perse als directeur, niet perse weer in de bloemen. Zolang hij maar redelijk de vrije hand heeft om op zijn onorthodoxe wijze dingen aan te pakken. De drive: mensen of bedrijven verbeteren, processen verbeteren. Of dat nu is als directeur, adviseur of projectleider.

Een andere investering waar hij nooit spijt van heeft gehad: het kopen van een aantal huizen en die verhuren. Hiermee weet hij zich verzekerd van een basisinkomen wat hem de vrijheid geeft om inderdaad de keus te maken weg te gaan ook als hij nog niets anders heeft. Lachend: ja, dat leek me de beste kans om een redelijk inkomen te hebben met slechts een LEAO diploma. Met straks een HBO diploma op zak en zich al oriënterend bij de Open Universiteit ziet de toekomst er goed uit voor John. Gaaf dat ik daar een aandeel in heb gehad.

Juni 2016