Brands LoopbaanZaken

0646496710

brands@loopbaanzaken.nl

LinkedIn-profiel van Marieke Brands weergeven

Omgeving of inhoud?

In 2009 kom ik in aanraking met de organisatie VluchtelingenWerk. Mieke is de zus van een oud-collega, werkt dan een aantal jaar bij VluchtelingenWerk waarvan de laatste anderhalf jaar als management assistent voor de directeur. Ze is daar begonnen als secretaresse en dit is een stap omhoog, maar hoewel zij vol overtuiging bij VluchtelingenWerk is gaan werken, is zij niet happy in haar functie. Ze is in de ziektewet terechtgekomen, en ons traject is gericht op hervatting, waarbij het nog niet duidelijk is of dat intern of extern, bij een andere organisatie zal zijn.

Het werken met en voor vluchtelingen is een rode draad in Miekes loopbaan; ze heeft jarenlang gewerkt als medisch secretarieel medewerkster bij opvangcentra voor asielzoekers, onderbroken door twee jaar als opvangmedewerkster in een AsielZoekersCentrum in dienst bij het COA, het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers. In deze functie ging het meer om het begeleiden van de bewoners bij de dagelijkse gang van zaken in het asielzoekerscentrum, hielp ze met zaken als dagstructurering en tijdsbesteding en met het opzetten van diverse activiteiten met betrekking tot volwasseneneducatie. Hoewel ze het erg prettig vond meer contact met de doelgroep te hebben, heeft ze de regels binnen het COA toch ervaren als vrij streng en strikt, waardoor ze voor haar gevoel minder kon betekenen voor de mensen dan zij wilde.

Door reorganisatie en het overgaan van de medische opvang naar de GGD, eindigde haar contract. Ze heeft toen even gekozen voor een heel andere omgeving, door secretaresse te worden bij de schouwburg. Na een aantal jaar daar moest ze constateren dat de leuke dingen van dat werk toch niet opwogen tegen het gevoel dat ze terug wilde naar het werken met vluchtelingen. Een vacature bij VluchtelingenWerk in Leiden gaf haar die mogelijkheid. Terug in de goede omgeving. Het werk als management assistent stond echter toch te ver af van wat ze uiteindelijk graag wilde doen, wat maakte dat zij in de ziektewet terecht kwam, en nu bij mij om zich te oriënteren op hervatting of andere mogelijkheden.

In eerste instantie volgden we een ‘klassiek’ loopbaanoriëntatietraject, gericht op het verwerven van inzicht in eigen kwaliteiten, leerpunten, gedragspatronen, drijfveren en wensen ten aanzien van werk. Antwoorden krijgen op de ‘Wie ben ik, wat kan ik, wat boeit mij, wat wil ik en wat past het beste bij mij?’-vragen. Op basis daarvan realiseerde Mieke zich dat er ook andere organisaties zijn die passen bij haar persoonlijke drijfveren, en besloot zij wel voorzichtig te willen gaan netwerken om zich zo te oriënteren op mogelijkheden bij andere organisaties. Maar vooral bevestigde het voor haar dat zij zich erg thuis voelde bij VluchtelingenWerk, en het liefste daar wilde blijven. De omgeving was goed; de inhoud van haar functie echter niet.

Omdat Mieke nog niet in vaste dienst zat en slechts voor een aantal uur andere werkzaamheden kon doen, leek het er even op dat zij in ieder geval gedeeltelijk haar werk zou gaan verliezen. Het traject werd voortgezet met meer nadruk op het zoeken naar werk buiten Vluchtelingenwerk, waar mogelijk een betere combinatie van omgeving en inhoud gevonden kon worden. Gelukkig is het niet zo ver gekomen: ze kreeg de kans om zich te oriënteren op de functie van coördinator, aanvankelijk als invaller/waarnemer, en dit bleek een prima plek voor haar. Dit werk voelde als een verademing. Het directe werken met en voor de vluchtelingen en het aansturen van de vrijwilligers bevielen haar enorm goed; in deze functie kwamen haar drijfveren en haar kwaliteiten optimaal samen. Zo kwam van het een het ander en was zij op enig moment coördinator in maar liefst drie regio’s!

In 2013 is zij als coördinator in Teylingen terecht gekomen, en daar voelt ze zich helemaal thuis. Ze heeft nu een leuk team van ongeveer 15 vrijwilligers die zij aanstuurt, en heeft daarnaast veel contact met zowel de doelgroep als medewerkers van andere instanties die zich bezig houden met vluchtelingen. Ze voelt zich als een spin in het web en kent ook zelf alle vluchtelingen die in de gemeente gedurende 2 jaar begeleid worden door VluchtelingenWerk. Dat haar inzet gewaardeerd wordt door de mensen voor wie ze het werk doet, blijkt uit de regelmatige bloemen of zelfgemaakte lekkernijen die zij van hen ontvangt. Overleg met de gemeente, contacten met andere organisaties als maatschappelijk werk en gezondheidszorg, presentaties, uitzoekwerk rond juridische aspecten en gezinshereniging, spreekuurbegeleiding… het werk is afwisselend, boeiend, zinvol. Soms zwaar, en vaak confronterend met een hoop ellende. Hoe ze daar mee omgaat? Ondanks de meer dan 20 jaar dat zij nu voor vluchtelingen werkt, raken hun verhalen haar nog steeds; door alle ervaringen heeft ze onderhand wel wat eelt op de ziel gekregen. Het zijn mensen zoals jij en ik, zegt ze; en wij hebben gewoon geluk dat ons bed hier staat.

Ondertussen is ze 61 jaar, en haar ambitie voor de rest van haar loopbaan is duidelijk: voortgaan met dit werk, zorgen dat vluchtelingen die hier mogen blijven zich zo snel mogelijk thuis voelen in onze samenleving, en daarin zelfstandig hun weg kunnen vinden. De grote uitdagingen: het vinden van voldoende huisvesting en sociale integratie. Hoewel het niet perse bij haar functie hoort zet ze zich graag in om projecten hiertoe mede vorm te geven. Ze is dan ook blij dat ze sinds kort een assistent coördinator heeft. En vooral is ze blij, dat het zo gelopen is; dat ze haar loopbaan heeft kunnen voortzetten binnen VluchtelingenWerk. Nu heeft ze niet alleen de goede omgeving, maar ook nog eens de juiste functie-inhoud.

April 2016